<Dobiegacie do bramy, jest powalona. Wyczuwacie straszliwą energię duchową... TO VASTO LORD w eskojcie dwóch Adjuchasów (Nie pamiętam jak to się pisało). Nie zwracają na was uwagi, Vasto Lord mruczy sobie pod nosem, rozglądając sie dookoła>
-Ci pieprz... cieniści, znów się pojawili. Mdli mnie już od ich neutralności, teraz w końcu ich dorwiemy... - Nagle wszystkie 3 potęrzne puste zaczeły szybko przemieszczać się w stronę pierwszego nieproszonego gościa.

Ostatnio edytowany przez Rennkar (18-04-2008 17:45:41)

<Gdy tylko dostałem motyla (o ile go dostałem) wstałem i podszedłem do któregoś z poruczników>
- Szybko, zabierz shinigami niższej klasy niż porucznik w jakieś bezpieczne miejsce!...
Vasto Lorde... nie mamy szans... dwóch adjuchasów może pokonamy, ale Vasto lorde... i jeszcze ta istota. Z rozmowy wynika że o nią chodzi... Może zbiegła z Hueco Moundo (czy jakoś tak) ale jak się dostała do świata duchów. Nie zostało już chyba dużo czasu.
-Dobra idę... jeśli nie wrócę za godzinę to...- na chwilę urywam głos- róbcie co chcecie...
<odbiegam od innych i biegnę do dziwnej istoty>
Nie wiem co mnie tam ciągnie, ale to ma coś wspólnego  z tym czymś. Jak to odejdzie, Vasto lorde też odejdzie.

<Wzdrygnąłem się. Szybki jest... i rzeczywiście, nie będziemy go wstanie powstrzymać... Nawet, gdybym przyjął formę Hollowa... Nie, nie mogę o tym nawet myśleć. Mógłbym niepotrzebnie pozabijać innych Shinigami, a wtedy na pewno, a w zasadzie w najlepszym wypadku by mnie "tylko" stąd wyrzucili... Trzeba powziąć jakiś plan. Tylko jest jeden problem: nie wiem jaki, a czasu nie jest dużo. No cóż, w każdym razie póki co będę ich śledził i przesyłał co jakiś czas raport do kapitanów. Po powzięciu tej decyzji zawołałem niezbyt głośno, jeszcze przerażony energią duchową Vasto Lorda i tajemniczej istoty:>
- Wszyscy niżsi rangą niż porucznik, wycofać się w głąb Seretei! Jeśli jeszcze gdzieś pojawią się puści, bądź te tajemnicze istoty, natychmiast mnie powiadomić przesyłając piekielnego motyla. - Wziąłem głęboki oddech uspokajając się nieco i ciągnąłem dalej. - Niech dwóch z was pójdzie i zda ustny raport do głównodowodzącego, Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama. Reszta poruczników idzie za mną! - Jeśli są tu jacyś porucznicy... Pomyślałem ze zgrozą.
<Zacząłem iść za grupą Hollowów, tym razem zachowując bezpieczną odległość... Nie chciałem, żeby nas zabili. Gdy doszedłem już za Arrancarami do placu, na którym stała ta tajemnicza istota, zobaczyłem zebranych tam po przeciwnej stronie sześciu kapitanów, a Adjuchasi zaatakowali! Vasto Lord stał z tyłu i coś recytował, a ja zbliżyłem się nieco zostawiając za sobą resztę shinigami i (o zgrozo!) usłyszałem jak kapitan wydziału Technologii krzyczy: "On przyzywa innych Vasto!". Przeraziłem się. Jeszcze więcej Vasto Lordów?! Nie, nie możemy do tego dopuścić! Na pewno jeśli pokonają tego, jak to mówią "cienistego", nie zostawią nas w spokoju... Im nie można wierzyć. Jeśli nic nie zrobię, Soul Society zostanie skazana na zagładę. Przygotowałem Hinakirę i odwinąłem szarfę owijającą rękojeść, po czym zacząłem kręcić jednym z mieczy nad głową. Gdy już rozpędziłem go do wystarczającej prędkości, rzuciłem go z całej siły celując w kark Vasto Lorda... Od razu po rzucie przyciągnąłem miecz i błyskawicznie wykonałem shunpo, aby uniknąć gniewu Hollowa na przeciwległy skraj placu, jednak zachowując dystans 10 metrów od kapitanów, aby nie wplątać ich w bezsensowną walkę, po czym jeszcze raz przemieściłem się tylko tym razem około 30 metrów do tyłu. Gdy upewniłem się, że nie zagraża mi bezpośrednie niebezpieczeństwo, podbiegłem do grupy kapitanów... Kiedy byłem już blisko, zawiadomiłem resztę mojego tymczasowego oddziału, żeby przebiegli dookoła placu zataczając szerokie koło i dołączyli do mnie za kapitanami...>

<Co? Co to za biała substancja? Co tu się stało? Dopiero po chwili oprzytomniałem i uświadomiłem sobie, że przemieniłem się w Hollowa... Ciekawe, czemu jeszcze żyję? Głupie pytanie. Powinienem się z tego faktu cieszyć... jednak jakoś nie mogłem się uśmiechnąć, gdy w perspektywie miałem walkę z Vasto Lordami i tą "cienistą" istotą... Nie, wcale się nie cieszyłem. Wręcz byłem do głębi załamany zaistniałą sytuacją... Jak on zauważył mój atak, zajęty jakąś trudną inkantacją? Spojrzałem na pole bitwy... Nadal stała tam ta dziwna istota i Arrancarzy, a na drugim skraju grupka shinigami - kapitanów. Z trudem podniosłem się z ziemi. Byłem cały obolały. Dalsze atakowanie nie ma sensu, szczególnie, że jestem w takim stanie... Wycofałem się powoli, starając się nie zwracać na siebie uwagi. Gdy już dotarłem do mojego tymczasowego oddziału, nakazałem przenieść się im i połączyć z kapitanami, a sam wysłałem raport do głównodowodzącego za "pośrednictwem" piekielnego motyla o następującej treści: "Do placu, na którym pojawiła się dzisiaj niezidentyfikowana istota, przedostali się puści: Vasto Lord i dwóch Adjuchasów. Vasto Lord usiłował przywołać innych swoich pobratymców, lecz go zaatakowałem przerywając inkantację, ale zostałem pokonany. Na szczęście nie udało mu się na razie zakończyć czaru i póki co inne istoty się nie pojawiły. Na miejscu jest mały oddział shinigami i sześciu kapitanów. Melduję, Oyama Tori". Po nadaniu wiadomości wykonałem shunpo przemieszczając się za grupę kapitanów i zapytałem pierwszego:>
- Melduję się, Oyama Tori. Nie udało mi się powstrzymać Pustych przed dotarciem tutaj, zawiodłem. Jakie są dalsze rozkazy? - powiedziałem to ostatkiem sił, po czym osunąłem się wolno na ziemię, ale nie straciłem przytomności, nadal usiłowałem kontrolować przebieg zdarzeń...

<Co?! Pokonał 7 Vasto Lordów i nawet się nie skaleczył? Nie, nawet się nie zbrudził! Jak to możliwe?... Czy to jest w ogóle możliwe?!... Nigdy nie będziemy go wstanie pokonać... Czyli, jeżeli nie możemy go pokonać trzeba zawrzeć z nim przymierze... Ale czy to jest możliwe? Parsknąłem ironicznie. Nawet mu do pięt nie dorastamy! Kompletnie oszołomiony niedawną walką, nie mogłem zebrać myśli. Na szczęście istoty się oddaliły, nie trzeba było się panicznie śpieszyć, można było wreszcie spokojnie odetchnąć. Wstałem i rozprostowałem kości. Czułem się jakbym przed chwilą przebiegł sprintem 50 kilometrów... Obejrzałem się w poszukiwaniu popielnego motyla. Teraz trzeba było powiadomić wszystkich o uspokojeniu sytuacji w Seretei. Gdy go nie znalazłem, postanowiłem przejść się na piechotę i osobiście zdać raport. Tak, tak nawet będzie lepiej. Podszedłem jeszcze do grupki kapitanów i powiedziałem:>
- Idę jeszcze zawiadomić kapitana głównodowodzącego, Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama. Jeszcze raz przepraszam, że porucznicy z mojego tymczasowego oddziału zginęli... To była moja wina, powinienem ich nie brać ze sobą na bezsensowną walkę. - Po tych słowach pokręciłem jeszcze lekko zawiedziony głową i wolnym krokiem ruszyłem do kwatery kapitana Gotei 13.

Ostatnio edytowany przez Luks (19-04-2008 18:13:16)

-Nie sądzę... - Rozległ sie cichy i melodyjny głos za tobą, odwruciłeś się. Stała tam istota o aurze podobnej do temtej, ale o wiele, wiele słabszej. - On szukal części pewnego prastarego artefaktu sprzed dobra i zła. I nie jest po stronie pustych - Postać odwruciła się mrok zgęstiał przed nią - Lecz i nie po waszej - Wkroczyła w mrok, znikła. Mrok zaczął powoli się rozpraszać.

Światełko zaś dochodzi do kwatery głównej...

Ostatnio edytowany przez Rennkar (19-04-2008 18:08:33)

-Zastanawiałem się kiedy w końcu przybedzie goniec... - Usłyszałeś cichy głos jakiejś starszej osoby z boku, spojrzałeś w tamtym kierunku. Stał tam Shigekuni. -Ale nie spodziewalem się kogoś... takiego. Pozwól za mną - Odwraca się i idzie przez jeden zkorytarzy wychodzących z sali wejściowej.

Dochodzicie do wygodnego ale spartańsko wykończonego biura.
-Opowiadaj - Powiedział saruszek i usiadł w fotelu za biurkiem, tobie wskazując proste krzesło naprzeciw.